جزئیات پرونده قتل منصوره قدیری جاوید توسط همسرش در جلسه دادگاه بین مادرزن و داماد چه گذشت؟
کارت خوب: کارت خوب: حکم قصاص متهم به قتل گزارشگر ایرنا تایید شد.
به گزارش کارت خوب به نقل از خبر آنلاین، پانزدهم شهریور ماه جاری، «مجید اسدی»، وکیل اولیای دم مرحومه منصوره قدیری جاوید، گزارشگر و پژوهشگر ایرنا اعلام نمود: «حکم پرونده قتل عمدی قطعی و به طرفین ابلاغ گردیده است. پرونده به اجرای احکام ارجاع و متهم به قصاص نفس محکوم شده است. برای اجرای حکم باید تفاضل دیه پرداخت گردد که این مبلغ از مهریه مرحومه که طلبکار بوده و از بیت المال تأمین خواهد شد. فرزند مرحومه از حق قصاص خودش گذشته و رضایت داده ولی بازهم برای اجرای حکم، تفاضل دیه به قاتل پرداخت خواهد شد. با عنایت به روند اداری اجرای احکام، زمان اجرای حکم قصاص امکان دارد بین ۵ ماه تا یک سال زمان ببرد.»
روز حادثه
به گزارش اعتماد، در بامداد روز ۱۹ آبان ماه ۱۴۰۳، گزارش یک قتل در شمال تهران به مرکز فوریت های پلیسی ۱۱۰ رسید. پلیس بمحض ورود به محل با جسد او که بر اثر ضربات چاقو و دمبل جان باخته بود، روبرو شد. تحقیقات اولیه نشاندهنده آن بود که قتل توسط همسر او که وکیل دادگستری بوده، انجام شده است. محمد شهریاری، سرپرست دادسرای امور جنایی تهران در این زمینه اعلام نمود: «قاتل از ساعات ابتدایی روز درگیری هایی با همسرش داشته و سر انجام در جریان مشاجره، او را با چهار ضربه چاقو و دو ضربه دمبل به قتل رسانده است. مطالعات نشان می دهد که فرزند ۱۵ ساله این خانواده هم در زمان وقوع حادثه در خانه حضور داشته است. قاتل تلاش داشته فرزند خودرا هم با استفاده از قرص های خواب آور به قتل برساند، اما در این اقدام ناموفق بوده است.»
همچنین همسایه های این خانواده در شهادت خود اعلام نموده بودند که بامداد روز حادثه، صدای درگیری شدیدی از خانه این زوج به گوش رسیده و پس از مدتی این صداها قطع شده است. بر طبق تحقیقات، قاتل تلاش داشته جسد همسرش را شبانه از خانه خارج کند، اما برادر وی در ادامه روز به خانه مراجعه نموده و بعد از مشاهده صحنه، موضوع را به پلیس گزارش داده است.
همسر مقتول هم در اعترافات اولیه خود به پلیس تصریح کرد که اختلافات خانوادگی میان آنها از مدتی پیش شدت گرفته و درگیری منجر به قتل همسرش شده است. او اذعان کرد که ابتدا قصد داشته فرزندشان را هم به قتل برساند و سپس خودکشی کند، اما در نهایت از این تصمیم منصرف شده و خود به پلیس گزارش داده است.
روایت خواهر مقتول
خواهر منصوره قدیری بعد از این حادثه به رسانه ها اظهار داشت: «حوالی ساعت ۱۲ بود که همکار منصوره با من تماس گرفت و از من پرسید، چرا خواهرت امروز سر کار نیامده است؟ آن روز من و منصوره ساعت ۵ بعدازظهر وقت دکتر داشتیم. شش سال یا بیشتر بود که همسر منصوره با ما ارتباط خانوادگی نداشت و ما فقط خواهرم را بیرون از خانه اش می دیدیم. همه خانواده اختلافات او و همسرش را می دانستند. دلشوره داشتم با برادرم به در خانه خواهرم رفتیم. با این که شش سال یا بیشتر بود او را ندیده بودم، اصلا از دیدن من تعجب نکرد. از او پرسیدم منصوره کجاست؟ با بی تفاوتی گفت با پسرم به سینما رفته اند. گفتم تلفنش را جواب نمی دهد. گفت حتماً سایلنت است. گویا قاتل بامداد پسرش را از خانه بیرون برده و پیش از این که منصوره به سر کار برود، به خانه برگشته و او را تنها گیر انداخته و به قتل رسانده است. بعد مجدد پسرش را به خانه آورده و به مدرسه هم نفرستاده است. به او گفته بود مادرت اتاق خواب را سمپاشی کرده و نباید در آن اتاق بروی و در تمام مدت پسرش هم در خانه بوده است.»
او در ادامه اظهار داشت: «همسایه روبه رویی اظهار داشت که به چشمی در خانه چسب قطره ای چسبیده است؛ در صورتیکه بامداد چنین چیزی نبود. گویا می خواسته همسایه روبه رویی انتقال جنازه را نبیند و ماشین هم جلوی در آماده بوده که جنازه را به بیرون از خانه ببرد. رفتن من فقط توانست منصوره را از این که جنازه اش را بسوزاند، نجات دهد. در بعضی خبرها آمده است که او گفته من پس از کشتن همسرم می خواستم فرزندمان را هم بکشم و خودکشی کنم، اما بعد پشیمان شدم و با پلیس تماس گرفتم؛ در صورتیکه این طور نبود و با حکم قضایی و توسط آتش نشانی در باز شد. با عنایت به تسلط شوهرخواهرم و خواهر او به قوانین و فنون وکالت، نگرانیم از عقوبت خلاص شود و درخواست قصاص داریم.»
جلسه رسیدگی به قتل گزارشگر ایرنا
صبح روز یکشنبه ۱۹ اسفند ماه ۱۴۰۳، در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران برگزار گردید. «احمد. پ»، همسر منصوره که وکیل دادگستری بود به قتل منصوره اعتراف کرد و در اظهاراتش اظهار داشت که از اقدام خود پشیمان نیست.
وقتی وکیل اولیای دم در جایگاه ایستاد، اظهار داشت: «پسر قربانی اعلام گذشت کرده، اما مادر مقتول با توجه به این که متهم با علم و آگاهی و برنامه ریزی قبلی دست به قتل زده حاضر به گذشت نیست.»
او در ادامه اظهار داشت: «متهم حقوقدان است و به قانون آگاهی داشته است. از طرفی پزشکی قانونی هم سلامت روان او را تایید کرده و صراحتا گفته است که او مسوول اعمال خودش بوده و بدین جهت برایش قصاص می خواهم.»
وقتی متهم روبه روی قضات ایستاد به سوالات قضات پاسخ داد.
متهم در جلسه دادگاه به قتل منصوره اعتراف و حتی آغاز به تهدید مادرزن و توهین به خانواده همسرش کرد و در اظهارات خود اظهار داشت: «در ۳۸ سالگی توسط خواهر بزرگم با منصوره آشنا شدم و بعد از انجام مراسم خواستگاری ازدواج کردیم، اما در ۱۸ سالی که زندگی مشترک داشتیم. ۱۵ سال با هم قهر بودیم و من سال ها تنها بودم و حتی با همدیگر حرف هم نمی زدیم. در پنج سال آخر زندگی بیشتر تنهایی را حس کردم به صورتی که سراغ مصرف مواد مخدر رفتم. بالاتر از یک ماه و نیم از شروع سال تحصیلی گذشته بود، اما به دروغ به همسرم گفته بودم پسرمان را در مدرسه نام نویسی کردم. در صورتیکه اصلا پسرمان را نام نویسی نکرده بودم. قرار بود منصوره به مدرسه پسرمان برود، اما از ترس این که با رفتن او به مدرسه مشخص شود پسرمان را نام نویسی نکردم و از سویی هم به خاطر مشکلات مالی دیگر توان پرداخت اجاره خانه را نداشتم، تصمیم گرفتم او را بکشم.»
متهم در مورد روز حادثه اظهار داشت: «قبل از قتل ۴ قرص متادون خوردم، چون با مصرف متادون عقل و دستم بیشتر تحت کنترلم بود. وقتی منصوره از جلوی اتاق پسرمان رد می شد، بدون هیچ بحث و مشاجره ای به یک باره با دمبل به سرش کوبیدم که روی زمین افتاد. بعد روی او نشستم و باردیگر با همان دمبل ضربه ای به سرش زدم و دیدم سرش شکسته که بعد به آشپزخانه رفتم و کاردی را برداشتم و متوجه شدم همسرم روی تخت نشسته که در این هنگام با چاقو دو ضربه به گردنش زدم. او شوکه شده بود و فقط می پرسید چرا؟!»
قاضی به مادر قربانی اظهار داشت: در صورتیکه حکم قصاص صادر شود، حاضر به پرداخت تفاضل دیه و حق سهم نوه ات هستی؟
او پاسخ داد: داماد سابقم با برنامه ریزی قبلی و سنگدلی دخترم را کشت و من حاضرم تفاضل دیه و حق سهم نوه ام را بدهم تا او اعدام شود.
قاضی اظهار داشت: با توجه به این که متهم پدر نوه تان است به هیچ قیمتی حاضر به مصالحه نیستی؟
در این میان متهم برخاست و با صدای بلند فریاد کشید: من احتیاج به گذشت ندارم و مجازاتم معلوم است و باید قصاص شوم.
سپس وکیل متهم در جایگاه ویژه ایستاد و اظهار داشت: «اگرچه کارشناسان پزشکی قانونی اعلام نموده اند او مسوول اعمال خودش بوده و مجنون نیست، اما آدم ها گاهی به لحاظ حقوقی مجنون هستند و گاهی به لحاظ عرفی سفیه محسوب می شوند. موکلم مشکل روانی دارد بدین جهت درخواست دارم او به کمیسیون پزشکی قانونی معرفی شود. وی در دادگاه هم نتوانست خودش را کنترل کند و این مساله تاییدکننده اظهارات من است.»
در پایان جلسه قضات وارد شور شدند تا رای صادر شود و حالا با گذشت حدود ۱۰ ماه از این حادثه متهم به قتل به قصاص محکوم شده است.
خلاصه اینکه قرار بود منصوره به مدرسه پسرمان برود، اما از ترس اینکه با رفتن او به مدرسه مشخص شود پسرمان را نام نویسی نکردم و از طرفی هم به خاطر مشکلات مالی دیگر توان پرداخت اجاره خانه را نداشتم، تصمیم گرفتم او را بکشم. بعد روی او نشستم و بار دیگر با همان دمبل ضربه ای به سرش زدم و دیدم سرش شکسته که بعد به آشپزخانه رفتم و کاردی را برداشتم و متوجه شدم همسرم روی تخت نشسته که در این هنگام با چاقو دو ضربه به گردنش زدم. سپس وکیل متهم در جایگاه ویژه ایستاد و عنوان کرد: بااینکه کارشناسان پزشکی قانونی اعلام کرده اند او مسوول اعمال خودش بوده و مجنون نیست، اما آدم ها گاهی به لحاظ حقوقی مجنون هستند و گاهی به لحاظ عرفی سفیه محسوب می شوند.
منبع: كارت خوب
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب