روز جهانی اقیانوس ها و دریاها؛
دریا شگفتی بی کران پاسداری از آن چه پایدارمان می دارد
به گزارش کارت خوب، اقیانوس، تنها گستره ای از آب نیست؛ حافظه زمین، نفسِ زیست کره و آینه ای است که رابطه ما با جهان را بازمی تاباند. در روز جهانی اقیانوس ها و دریاها، ما نه فقط به بزرگداشت می پردازیم، بلکه به تأملی ژرف فرامی خوانیم: آیا هنوز می توانیم وارثی شایسته برای این گهواره اعجاب انگیز حیات باشیم؟.
روز جهانی اقیانوس ها در تقویم ایران ۱۸ خرداد ماه است و در این روز ما نه فقط به ژرفای آب ها، بلکه به ژرفای پرسش های وجودی خود می نگریم که اقیانوس ها و دریاها برای ما چه معنایی دارند؟ آیا تنها منبعی برای بهره کشی هستند، یا هم خانه ای که باید با فروتنی در کنار آن زیست؟
امسال، در میانه «دهه علوم اقیانوسی سازمان ملل برای توسعه پایدار»، شعار جهانی «شگفتی بی کران؛ پاسداری از آن چه پایدارمان می دارد»، ما را به یاد عظمت و شکنندگی دریاها می اندازد. شگفتی نه فقط به مفهوم زیبایی، که به مفهوم بُهتِ فلسفی در مقابل نظمی است که هنوز نمی شناسیم، و مسئولیتی که نمی توانیم نادیده بگیریم.
اقیانوس ها دیگر اسطوره ی بی پایانی نیستند. آنها به آستانه ظرفیت خود رسیده اند؛ از گرمایش بی سابقه ی آب ها و اسیدی شدن خاموش آنها، تا سیل پلاستیک و نابودی تنوع زیستی. هر موج، حال حامل پیامی اضطراری است. این بحران، فقط زیست محیطی نیست؛ بحرانِ رابطه ی ما با طبیعت، بحرانِ اخلاق، عدالت، و آینده است.
اقیانوس ها حافظه ی زمین اند. رسوبات ژرف دریا، روایت گر دگرگونی های اقلیمی میلیونها سال اند و به ما هشدار می دهند؛ آن چه حال رخ می دهد، شتابی بی سابقه دارد. در مقابل این تغییرات خاموش، و ژرفناهای تاریک و ناشناخته مسئولیت اخلاقی ما شروع می شود؛ شنیدن، پاسخ دادن و استفاده با احترام.
علم، حقیقت را عیان کرده است. بالاتر از نیمی از اکسیژن ما از فیتوپلانکتون هاست؛ اقیانوس ۹۳٪ گرمای اضافه را جذب کرده؛ بالاتر از ۹۰٪ ذخایر ماهیگری یا درحال فروپاشی اند یا به آستانه ی آن رسیده اند. این داده ها فریادند، اگر گوش داشته باشیم.
اکنون زمان آنست که دریابیم انسان محوری با اقیانوس محوری معنا می یابد. باید خرد علمی را با دانایی بومی، و فناوری را با مسئولیت اخلاقی در هم آمیزیم. باید درک نماییم که نجات اقیانوس، نجات خود ماست-نه در آینده ای دور، که در نفسی که حال می کشیم.
پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی، به عنوان مرجع ملی در دانش اقیانوسی و علوم دریایی، خودرا متعهد می داند که این خرد ترکیبی-علمی، فلسفی، بومی-را به زیربنای سیاستگذاری و آگاهی عمومی بدل سازد. ما باور داریم که آینده ی حیات، به کیفیت رابطه ی ما با اقیانوس ها گره خورده است. از ین جهت، کوشش های ما در عرصه ی پژوهش، پایش، آموزش، همکاریهای بین المللی، و تولید دانش بومی، همگی در امتداد تحقق این مسئولیت است.
ما از همه نهادها، دانشمندان، محققان، هنرمندان، فعالان و جوامع محلی دعوت می نماییم که با هم، این «شگفتی بی کران» را پاس بداریم؛ نه فقط برای آنکه هست، بلکه برای آنکه ما را پایدار نگه می دارد.
در این روز جهانی اقیانوس ها و دریاها، بپرسیم: آیا ما هنوز می توانیم شنونده ی نجواهای حیات بخش اقیانوس ها و دریاها باشیم؟
پاسخ در آینده نیست؛ در تصمیمی است که همین امروز می گیریم.
* رییس پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی
br />
منبع: goodcard.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب