دنیا به سمت آبخیزداری می رود؛
مهار سیلاب های فصلی در کانادا با توسعه عملیات آبخیزداری
مسئولین کشور کانادا از گذشته های دور تا حالا با اجرای عملیات آبخیزداری و آبخوانداری توانسته اند جلوی سیلاب های فصلی و خسارات ناشی از آنرا بگیرند.
به گزارش کارت خوب به نقل از فائو؛ آبخیزداری که شامل اقدامات بیولوژیکی، مکانیکی و یا مدیریتی است با انجام کارهایی همچون استحصال آب های سطحی و بهره گیری از آنها، تغذیه واداری و افزایش منابع آب های زیرزمینی، حفظ و توسعه پوشش گیاهی با انجام عملیاتی همچون بذرکاری، نهال کاری و یا اقدامات مدیریتی همچون جلوگیری از تخصیص مراتع به کشت دیم، به حفظ آب و خاک و جلوگیری از لطمه و کاهش خسارت منجر می شود و در تامین منابع آب آشامیدنی و کشاورزی نقش مهمی دارد.
به همین دلیل خیلی از کشورهای جهان برای مقابله با کم آبی و تامین امنیت غذایی بوسیله توسعه کشاورزی به آبخیزداری توجهی وافری کرده اند که از آن جمله می توان به کانادا اشاره نمود.
کانادایی ها تجارب بسیار زیادی در حوزه مدیریت جامع آبخیزداری دارند، که در این امر آب و هوای مناطق مختلف کانادا نقشی اساسی و پررنگی را ایفا کرده است.
در ابتدا مردم و مسئولین این کشور آب را بعنوان منابع فراوانی در نظر می گرفتند که استفاده از آن می تواند زمینه ساز پیشرفت اجتماعی و اقتصادی باشد و بنا بر این اهمیت کمی به حفظ حوضه های آبخیز و آبراهه ها می دادنند.
در اواخر قرن ۱۸ میلادی مشکلات در رابطه با منابع آبی همچون سیل، خشکسالی و کاهش کیفیت آب در کانادا بطور مرتب آغاز به نمایان شدن کرد، بنا بر این مردم این بلایای طبیعی را نتیجه توسعه سریع شهرنشینی و جنگل زدایی می دانستند که این امر بر رشد اقتصادی و توسعه اقتصادی آنان تأثیر گذاشته است.
اما در اوایل قرن ۱۹ میلادی قانون گذاران آغاز به قانونمند کردن و تنظیم منابع آبی بوسیله سختیگری در اعطای مجوز برای از بین نرفتن آن و جلوگیری از ورود مواد آلوده و زائد به آن کردند.
در ابتدای دهه ۱۹۷۰، تأثیرات تغییرات زمین بر فرسایش خاک و فاضلاب های سطحی مورد توجه قرار گرفت، همین طور آلودگی شیمیایی سکونتگاه آبی تحت بررسی دقیق قرار گرفتند چون صنعت آبزی پروری و شیلات با تلفات سنگینی به سبب کیفیت نامناسب آب روبرو شد.
در دهه ۱۹۹۰، فهرست نگرانی ها مربوط به مدیریت منابع آبی شامل زیستگاه آبزیان، تغییرات دما و جریان آب، سیستم های ساحلی و زیرساخت طبیعی (تالاب ها، جنگل های چوبی یا قلمستان ها، زیستگاه حیات وحش و غیره) افزایش پیدا کرد.
اما از سال ۲۰۰۰ تا حالا این کشور توانسته است با اتخاذ رویکرد های در حوزه مدیریت جامع آبخیزداری رشد و توسعه این بخش را که زمینه ساز تامین منابع آبی و تقویت بخش کشاورزی می شود را به همراه داشته باشد، این اقدامات عبارتند از:
۱- به رسمیت شناختن مشکلات زیست محیطی مانند آب، چند بعدی است: کارهای فردی در یک حوزه آبخیز اغلب دارای تأثیراتی هستند که در سایر حوزه ها (حوضه های بالادست و پایین دست آبخوان ها و آبخیزها) احساس می شوند و می توانند اثرات منطقه ای، بین المللی و جهانی گسترده ای به همراه داشته باشند.
بنابراین، این حوزه های بالادست و پایین دست داخل و بین کشورها باید در شناسایی و به حداقل رساندن و کاهش لطمه های زیست محیطی نقش مهمی ایفا کنند.
2- به رسمیت شناخته شدن این نکته که «تنها یک اداره آب برای مدیریت کلی منابع آب و مدیریت منابع مربوط به منابع طبیعی، مطلوب و قابل قبول نیست» توسط دولت، دولتهای فدرال و محلی.
بنابراین، نیاز به همکاری چندین سازمان دولتی برای مدیریت هر چه بهتر حوضه های بالادست و پایین دست آبخوان ها و آبخیزها وجود دارد.
۳- توجه به این نکته که چگونه آب بوسیله چرخه آب به هم متصل می شود، همچین نحوه اتصال بین آب های سطحی و غیر سطحی (زیر زمینی) باید مدیریت شود.
همچنین باید منابع آب و اثرات در رابطه با آن همچون تأثیرات این منابع بر کارهای زمین، اکوسیستم و سلامت انسان ها ا هم سنجیده شود. چون تغییرات اقلیمی به ما یادآوری می کند که منابع آب (آب، یخ و برف) و توزیع بارش ها نباید نادیده گرفته شوند.
4- به رسمیت شناختن کمبود آب، سیل و مسائل مربوط به کیفیت آب در سراسر جهان، همچون کانادا
۵- توجه به افزایش مصرف کنندگان آب و انواع استفاده از آب و افزایش آگاهی از ضرورت نیاز به تعادل بهتر اکوسیستم.
با این کار مدیریت جامع آبخیزداری بعنوان راهی برای مدیریت بهتر و حل اختلافات استفاده از آب در بخش های مختلف (تفریحی، صنایع، کشاورزی، شهرداری، تولید انرژی) دیده می شود.
۶- به رسمیت شناختن نیاز به رویکرد های مدیریت مشارکتی یا مبتنی بر مردم که می تواند تعارضات مربوط کاربری آب را حذف یا کم کند،
7- آگاهی از اینکه بودجه برای مدیریت منابع آب محدود است و به رویکرد های خلاقانه برای توزیع بودجه برنامه ریزی، اجرا و نظارت نیاز است.
۸- آگاهی از تغییرات آب و هوایی
۹- قدردانی از افراد بومی بمنظور کمک آنها در برنامه ریزی و اجرای عملیات آبخیزداری
۱۰- افزایش آگاهی مردم نسبت به کاهش کیفیت آب شرب
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب