واکنش یک صاحب نظر به مستند جمال الدین
کارت خوب: یک استاد دانشگاه دیدگاه خودرا درباره ی مستند «جمال الدین» که در جشنواره سینما حقیقت اکران شده است را بیان نمود.
یعقوب توکلی، جریان شناس تاریخی و استاد دانشگاه شهید بهشتی در رشته تاریخ سیاسی اسلام درباره ی مستند «جمال الدین» به کارگردانی علی کوشا و امیر روئینی، محصول مرکز مستند سوره، که در بخش ملی جشنواره "سینماحقیقت" حضور دارد به ایسنا عنوان کرد: یکی از الزامات جامعه ما، درک هویت و شناخت شخصیت های موثر بر سرنوشت جامعه است. در این مساله هیچ تردیدی نیست و کاری است که باید در آن تحقیق گسترده و جدی تری صورت بگیرد. بطور طبیعی بخش زیادی از حافظه تاریخی ما توسط کارهای مستند و تصویری منتقل می شود. خود این سرپلی برای ورود جوانان و مطالعه تحقیق است.
وی افزود: مستند «جمال الدین» که درباره ی برشی از زندگی جمال الدین اسدآبادی است، کاری نسبتا خوب بود اما بطور طبیعی تنها به یک بخش از زندگی او پرداخته شده و در حقیقت مستند به جنبه هایی که شناخت آن برای جامعه ایران ضروریست، اشاره نموده است. سیدجمال الدین اسدآبادی زوایای مختلفی در تاریخ دارد؛ او موافقان و منتقدان زیادی داشت. ناگفته نماند که کارگردان و محقق اثر، نسبت به زاویه و انگاره شان وفادار بودند و او را شخصیتی ضداستبداد، ضداستعمار، ایرانی و مسلمانی معتقد معرفی کرده اند. این انگاره تا حدود زیادی با نگاه محققان ایرانی نزدیک است و این مستند می تواند سرپل خوبی برای مردم و جوانان باشد.
این محقق اظهار داشت: یک فیلمساز اگر بخواهد در مستند شخصیتی را معرفی یا ترویج کند؛ درگیر موضوعات پیرامون نمی گردد. سیدجمال الدین اسدآبادی به سبب این که بین دنیای اسلام و مسیح و در میان اهل تشیع و تسنی درحال تردد بود، بانحله های مختلف فکری و عقیدتی سروکار داشت و تا حدود زیادی بخش های وسیع از حقایق زندگی سیدجمال الدین اسدآبادی به کتمان و یا گاهی به تقیه گذشته است.
وی ادامه داد: ضمن این که چهره های مختلفی هم که با حکومت یا جریان های اجتماعی در اختلاف بودند؛ ممکن بود به استراق سیدجمال بیایند. ما روایتی از اختلاف آنها با سیدجمال نداریم و یا منعکس نشده است. پرداختن به چنین مسایلی یک گام بلندتر در پژوهش و تحقیق می خواست؛ بطورمثال آماده شدن برخی از چهره های باقیه و رفت وآمد آنها در استانبول، متهمان مرتکب به قتل ناصرالدین شاه و یا بخش قابل توجهی از مخالفان رژی در ایران.
این پژوهشگر اشاره کرد: ما در مستند «جمال الدین» نقش شخصیتی مثل ملاعلی کنی و میرزا حسن آشتیانی یا نجفی اصفهانی را نمی بینیم. همین طور تا حدودی نقش خود میرزا به ماهو میرزا یعنی به منزله کسی که سیاست های استبدادی و استعماری را می شناخت و مرجع تقلید درجه اول سیاسی در دنیا اسلام بود، چندان در کار پررنگ نشد و در حد یک مجتهد معرفی گردید.
توکلی در آخر اشاره کرد: میرزا به سبب این که کشمکش های جهان اسلام را می دانست، افق مخالفت های خودش را متوجه جامعه ایران، به عنوان تنها سرزمین شیعه، نکرد. این حکایت از درک عمیق میرزا نسبت به سرنوشت مسلمانان و مساله عدم تضعیف و حاکمیت شیعه در ایران داشت که در تقابل جدی با روس ها، عثمانی ها و انگلیسی ها قرار داشت. پس می شد از یک جهاتی به آنها توجه کرد و بهتر نوشت. فکر می کنم جوانان ما در این راه نیاز به کمک و تحقیق و پختگی بیشتری دارند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب